Saturday, August 17, 2013

گزارش از فاطمه حسینی

گزارش از کمپاین صلح
رسیدن به صلح و داشتن جامعه ای آرام و عاری از هر گونه خشونت، خواست هر شهروند افغانستان است، شهروندانی که سال هاست زندگی شان قربانی سیاست های جنگی قدرت های جهانی و منطقه ای شده است. شهروندانی که با ورود جامعه جهانی به افغانستان و مبارزه با طالبان، امیدوار بودند که جنگ به پایان می رسد؛ اما ده سال حضور جامعه جهانی در افغانستان و خاتمه نیافتن جنگ، نه تنها این رویای پوشالی را در هم ریخت؛ بلکه مردم افغانستان دریافتند که باید هر لحظه در انتظار قتل و کشتار هم وطنان خود  در جنگ قدرت هایی باشند که تمامی ندارد.
سه سال قبل گروهی از جوانان خسته از جنگ، به نام گروه رضا کاران صلح در افغانستان، شکل گرفتند، گروهی که بدون وابستگی به حرکت، تنظیم و سازمان سیاسی خاصی با انجام کارهای فرهنگی هنری به ترویج فرهنگ صلح در جامعه افغانستان، پرداختند.
گروه بسیار کوچک رضا کاران صلح که تقریبا متشکل از تمامی اقوام افغانستان هستند، به پیشواز از سال جدید خورشیدی و با اعتراض به جنگ های افغانستان و سیاست های جنگی قدرت های جهانی، منطقه ای، دولت افغانستان و طالبان که منجر به کشته شدن هزاران شهروند عادی افغانستان شده است، در یک راه پیمایی کاملا مسالمت آمیز و توأم با سکوت، با حمل شعارهایی چون، مردم افغانستان به جنگ، نه می گویند و ما امروز برای فردایی صلح آمیز می ایستیم.، انزجار خود از هدف قرار دادن شهروندان افغانستانی را در حملات تمامی طرف های جنگ، محکوم کردند و از تمامی طرف های درگیر جنگ در افغانستان خواستند تا به جنگ در این کشور، پایان دهند.
در این راه پیمایی که قرار بود از شفاخانه ایمرجنسی تا دفتر سازمان ملل صورت بگیرد، اشتراک کننده گان به دلیل موانع امنیتی نتوانستند تا دفتر سازمان ملل برسند و بر این اساس در چارراهی منتهی به دفتر سازمان ملل، قطع نامه گروه رضا کاران صلح را به گوش رسانه های ملی و بین المللی رساندند.
کمپاین صلح، کمپاین سه روزه ای است که کار هماهنگی و سازمان دهی آن را زهرا سادات مبتکر و بصیر سیرت، دو خبرنگار و شهروند افغان، بر عهده دارند.  قرار است در روز دوم کمپاین، در یکی از مراکز تحصیلی کابل به استقبال از سال نو، نهال صلح کاشته شود و در روز سوم آن، به یاد قربانیان جنگ در سراسر جهان، شمع روشن شود.  در این مراسم در حدود سی نفر از شهروندان عادی کشورهای خارجی نیز اشتراک می کنند.
 متن کامل قطع نامه رضاکاران صلح را به زبان دری و انگلیسی می توانید در زیر این نوشته مطالعه کنید.

به نام خداوند جان و خرد
     قطع نامه گروه رضا کاران صلح
    گروه رضا کاران صلح با درک درست و روشن از مسئولیت های انسانی و مدنی خویش را با در نظرداشت این مساله که صلح یک ضرورت حیاتی است، از چند سال بدین سو در حد توان خویش تلاش نموده اند، تا نهال های صلح و دوستی را در هر گوشه و کنار این کشور بنشانند و از شهروندان علاقه مند به صلح نیز دعوت نمودیم تا در این امر مهم سهم بگیرند تا در آینده شاهد کشوری، آباد، مرفه، صلح آمیز و مترقی باشیم.
گروه رضا کاران صلح تلاش، صبوری و شکیبایی مردم شریف افغانستان را برای  رسیدن به صلح دایمی قدردانی می نماید.
رضا کاران صلح  به پیشواز از سال 1390 خورشیدی با هدف این که سال پیش رو سالی بدون جنگ و بحران باشد، کمپاین سه روزه صلح را در کابل برگزار نموده است.
رضا کاران صلح در پایان این کمپاین قطع نامه ای را نیز صادر نموده است که متن کامل آن را در زیر می خوانید
  • گروه رضاکاران صلح از تمامی طرف های درگیر جنگ می خواهند تا از خانه های مردم پس از این به عنوان سنگر استفاده ننمایند.
  •  هر گونه تلاشی که در راستای صلح  صورت می گیرد، نباید دست آوردهای نظام و ارزش های قانونی را زیر سوال قرار داده و سبب ایجاد بحران جدید در کشور گردد.
  • دامن زدن به مسائل قومی، منطقوی، زبانی، سمتی، تنظیمی، مذهبی، سیاسی می تواند زمینه ساز جنگ و بحران در کشور گردد. از تمام نهادهای مسئول ملی و بین المللی می خواهیم تا جهت آوردن صلح دائمی در کشور به منافع ملی بیندیشند.
  • ما از جامعه بین المللی  می خواهیم تا افغانستان دوباره به میدان کشمکش ها و رقابت های منطقوی مبدل نگردیده وتا رسیدن به صلح دائمی افغانستان را تنها نگذارند.
  • تقاضای ما از نیروهای بین المللی حافظ امنیت و مخصوصا نظامیان آمریکایی این است که در حملات خود شهروندان افغانستان را قربانی ننمایند.
  • ملت افغانستان می خواهند بدانند که چرا پس از ده سال حضور جامعه جهانی و مبارزه با تروریزم، هنوز شهروندان افغانستان قربانی حملات تروریستی و سیاست های جنگی قوای خارجی می شوند؟
  • ما از جامعه جهانی خواستار این هستیم که به جای تاکید بر مسائل نظامی شدیداً به وضعیت اقتصادی و فرهنگی افغانستان توجه نمایند.
  • ما از مسئولین و دست اندرکاران رسانه ها( دیداری ، شنیداری و نوشتاری) تقاضا می نماییم تا برای تبلیغ صلح و محو و خشونت تلاش نمایند و تبلیغ فرهنگ صلح دوستی را جزئی برنامه های خویش بسازند.
  • بیکاری یکی از بیماری های خطرناک در هر کشور می تواند باشد. برخی اعظم از مخالفین مسلح دولت از سر بیکاری دست به اسلحه بردند. پس فراهم سازی زمینه های اشتغال زایی می تواند یکی از راه های رسیدن به صلح دائمی باشد. حکومت و همکاران بین المللی مکلفیت دارد تا برنامه هایی را جهت اشتغال زایی روی دست گیرد .

Peace Resolution of the Afghan Peace Volunteers
Over the past few years, the Afghan Peace Volunteers, on realizing clearly the importance and necessity of peace to life, have endeavored to the best of their ability to bring a culture of peace and friendship to all corners of Afghanistan.
They have invited Afghan citizens committed to peace to join them in building a future that is peaceful, economically stable and progressive.
The Afghan Peace Volunteers appreciate the efforts and patience of the People of Afghanistan to bring lasting peace to their country.
The Afghan Peace Volunteers, to welcome the Afghan New Year of 1390, are organizing a three-day peace campaign to usher in a year of without wars and security crises.
The Afghan Peace Volunteers have a issued a peace resolution in this campaign, as below :
1.       The Afghan Peace Volunteers want all war-mongers not to turn the houses of the People of Afghanistan into war bastions.
2.       All achievements towards peace over the past 10 years should not be compromised by the current international strategies to bring stability to the country.
3.       Divisions based on geography, language, religion, ethnicity, and political affiliations will lead to further crises in the country. Therefore, we want all responsible local and international groups to think for the welfare of ALL the People of Afghanistan, irrespective of affiliations, in bringing a long-lasting peace Afghanistan.
4.       We want a long-term commitment to true peace from all responsible international groups and we do not want Afghanistan to be turned into a place torn apart by regional ‘interests’. We request that the People of Afghanistan not be left alone till we bring a lasting peace to the country.
5.       We demand that US/NATO forces to stop the killing of Afghan civilians in their operations.
6.       The citizens of Afghanistan want to know why after 10 years of the presence of and war against ‘terrorism’ by international forces, Afghan civilians are still being killed in their military operations.
7.       We demand that the international community, especially the United States of America, should emphasize the escalation of economic and cultural development in Afghanistan instead of focusing on the escalation of a predominantly military solution.
8.       We ask all local and international media to help spread the message of peace and the elimination of violence, and promote the culture of peace in Afghanistan.
9.       Unemployment is a disease and individuals and groups often turn to violence as a result of the lack of work and regular income. We ask Afghan and international governments to help provide work and employment for the people of Afghanistan as an effective way to bring peace and stability in the country.








Sunday, December 18, 2011

برآیندی از هفته حقوق بشر- رسانه ها و آزادی بیان

در افغانستان، هر سال در بزرگداشت از روز جهانی حقوق بشر با برنامه های متفاوتی استقبال می شود، حال آنکه خبرنگاران و رسانه ها نیز به جمع قربانیان حقوق بشر و آزادی بیان، پیوسته اند و از سوی دیگر نقش عمده ای را در شناساندن، ترویج و توسعۀ ارزش های حقوق بشری بر عهده دارند.
پرداختن به حقوق بشر و مشارکت رسانه ها در برنامه های حقوق بشری، نه تنها نشان دهنده اهمیت مسائل حقوق بشری در جامعه ای چون افغانستان است؛ بلکه به بالا بردن شناخت،آگاهی و درک مردم از مسائل حقوق بشری کمک می کند.
امسال از روز جهانی حقوق بشر، با یک هفته برنامه های فرهنگی هنری با نام هفته حقوق بشر- رسانه ها و آزادی بیان، تجلیل شد. این هفته، از سوی موسسه جامعه باز با همکاری سفارت و انستیتوت فرانسه، اداره همکاری های انکشافی سوئیس، سازمان بین المللی حمایت از رسانه ها، کاشانه نویسندگان، دوهفته نامه پرسش، دفتر سازمان ملل، بنیاد آرمان شهر و روزنامه ی هشت صبح، روز شنبه؛ دهم دسمبر در انستیتوت فرانسه، ساعت 2 بعد از ظهر، برگزار شد.
برنامه با نمایش ویدیوئی کوتاه از کارهای رسانه ای در افغانستان، افتتاح شد. در این روز، آقای الاویه هانوره به نمایندگی از سفارت فرانسه، پیرامون روز جهانی حقوق بشر و فعالیت های سفارت فرانسه در راستای موضوعات حقوق بشری در افغانستان، صحبت کردند.
خانم زهرا مبتکر، رئیس سازمان جامعه باز نیز در خصوص هفته حقوق بشر- رسانه ها و آزادی بیان صحبت کرد و رسانه آنلاینی به نام اخبار حقوق بشری افغانستان که قرار است به گونه منسجم، رویدادهای حقوق بشری را به نشر، برساند، افتتاح و در خصوص بخش های مختلف رسانه و چگونگی نشر گزارش ها در این رسانه، صحبت کرد.
خانم مبتکر در این برنامه، از راه اندازی دو دوره آموزشی عکاسی خبری برای علاقه مندان و کارکنان رسانه ها و همچنان وبلاگ نویسی حقوق بشری ویژۀ بانوان خبر داد.
آقای صدیق الله توحیدی، دیده بان رسانه ها یکی دیگر از سخنرانان برنامه بود، ایشان با اشاره به موضوع آزادی بیان در ده سال اخیر، روی عوامل موجود در راه آزادی بیان و علل پوشش کمرنگ موضوعات حقوق بشری در رسانه ها، سخن گفت.
آقای فهیم دشتی از چهره های مطرح رسانه ای در افغانستان نیز، در خصوص نقش رسانه ها در ترویج ارزش های حقوق بشری و ضرورت باورسازی در میان مردم بالاخص دست اندرکاران رسانه ها، در ارتباط با حقوق بشر، صحبت کردند. 
آقای نجیب شریفی نماینده سازمان بین المللی حمایت از رسانه ها نیز در ارتباط با فعالیت های این سازمان و نقش آن، در هفته حقوق بشر، صحبت کرد.
همچنین در این روز، اولین نمایشگاه تخصصی ویژۀ کارهای رسانه ای با سی عکس از کارهای رسانه ای در افغانستان، افتتاح شد.
در دومین روز از هفته حقوق بشر- رسانه ها و آزادی بیان، تئاتری از گروه پاپیروس با بازی خانم طاهره هاشمی دانشجوی تئاتر دانشگاه کابل به اجراء، درآمد. این تئاتر چهل و پنج دقیقه ای، با موضوع آزادی بیان در افغانستان، طرح ریزی شده بود. پس از پایان تئاتر، بحثی آزاد میان تماشاچیان و گروه تئاتر، صورت گرفت. در این نمایش، 143 نفر، اشتراک کردند.
سومین روز از این هفته، همراه بود با شب شعری که از سوی کاشانه نویسندگان افغانستان، برگزار شد. در این مراسم، آقای مجیب مهرداد استاد دانشگاه، شاعر و نویسنده جوان، در پیوند با جایگاه حقوق بشر در ادبیات؛ مخصوصاً جایگاه و نقش زنان، سخنرانی کرد.
آقای یاسین نگاه، مسئول کاشانه نویسندگان نیز در ارتباط با نقش ادبیات در اجتماع و  داشتن جامعه انسانی، صحبت کرد. پس از آن، بیست تن از جوانان شاعر، اشعارشان را که درون مایه های حقوق بشری داشت، خواندند و در پایان از نمایشگاه عکس، بازدید کردند.
روز سه شنبه، چهارمین روز از این هفته، فیلمی به نام هماهنگ کننده از رایان اولدز، مستند ساز آمریکایی که نگاهی داشت به زندگی اجمل نقش بندی خبرنگار و مترجم افغان که در ولایت هلمند به دست طالبان، سربریده شد، برای اولین بار به نمایش عمومی گذاشته شد. در نمایش این فیلم خانواده محترم شهید نقشبندی نیز حضور داشتند.. پس از پخش فیلم، آقای حسن حسنی، فیلم ساز افغان، در ارتباط با نقش فیلم در پرورش ارزش های حقوق بشری، صحبت کرد و اشتراک کننده گان به ابراز نظریاتشان در خصوص فیلم پرداختند.
همچنین در پنجمین روز از هفته حقوق بشر- رسانه ها و آزادی بیان، برنامه گفتمانی از سوی بنیاد آرمان شهر با موضوع ده سال مطبوعات در افغانستان، برگزار شد. در این برنامه آقای شاه حسین مرتضوی معاون روزنامه هشت صبح، در خصوص نقش رسانه ها در ترویج ارزش های حقوق بشری صحبت کرد. آقای روحانی مشاور ارشد کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان به سخنانی در پیوند با حقوق بشر و قربانیان، پرداخت .
آقای توحیدی، دیده بان رسانه ها، در خصوص ده سال مطبوعات در افغانستان و آزادی بیان، خانم صبرینا ثاقب پیرامون جایگاه زنان در رسانه ها، آقای ملک شفیعی در خصوص سینما و حقوق بشر سینما و آزادی بیان صحبت کردند. همچنین داکتر عالمه، در پایان برنامه،  یافته هایشان از اجلاس بن دوم را با اشتراک کننده گان برنامه، سهیم ساختند. این برنامه با پرسش هایی از سخنرانان همراه بود.
روز اختتامیه هفته حقوق بشر نیز. همراه بود با گزارشی از برنامه های هفته، نشر گزارشی از تلوزیون طلوع که در خصوص رسانه ها و آزادی بیان ساخته شده بود و همچنان آهنگی از آقای جعفری، خواننده و موسیقی دان که در خصوص حقوق بشر، خواندند.
در طی این هفته، بیش از پنجاه نفر از خبرنگاران، دانشجویان، هنرمندان و علاقه مندان در کارگاه های آموزشی عکاسی خبری و وبلاگ نویسی حقوق بشری، شرکت کردند.
نهادهای همکار در برگزاری هفته حقوق بشر- رسانه ها و آزادی بیان، فعالیت های زیر را بر عهده داشتند:
موسسه جامعه باز به عنوان برگزار کننده و هماهنگ کنندۀ برنامه های هفته، عمل کرد.
ساخت یک رسانۀ آنلاین حقوق بشری، ساخت یک فیلم کوتاه با موضوع کار رسانه ای، راه اندازی یک نمایشگاه عکس ویژۀ رسانه ها، برگزاری  ورکشاپ آموزش عکاسی خبری و وبلاگ نویسی حقوق بشری، از فعالیت هایی بود که توسط موسسه جامعه باز در این هفته انجام شد.
سفارت و انستیتوت فرانسه در افغانستان، مکان نمایشگاه و تالار انستیتوت را جهت برگزاری برنامه های هفته در اختیار برنامه هفته حقوق بشر، قرار دادند .
همچنین، پرداخت هزینۀ حق نمایش عکس ها به عکاسان افغانی که عکس هایشان را از  طریق جامعه باز به برنامه ارسال کرده بودند، و پرداخت هزینۀ تئاتر به گروه پایپروس را بر عهده داشتند.
اداره همکاری های انکشافی سوئیس، هزینه کارگاه آموزشی را عهده دار شد.
گروه تئاتر پاپیروس و دیپارتمنت تئاتر دانشگاه کابل، اجرای تئاتر دیوار را بر عهده داشتند.
کاشانۀ نویسندگان، برگزاری شب شعر با موضوع حقوق  بشر و گفتمانی با نام جایگاه حقوق بشر در رسانه ها و جامعه شناسی ادبیات را بر عهده داشتند.
سازمان بین المللی حمایت از رسانه ها نیز ده عکس چهره از مسئولین رسانه های مختلف افغانستان را در نمایشگاه عکس و چندین اسلاید تصویری از خبرنگاران قربانی در افغانستان را به نمایش گذاشتند و همچنین فیلمی در مورد اجمل نقش بندی خبرنگار کشته شده افغان را در  روز نمایش فیلم، پخش کردند.
بنیاد آرمان شهر، راه اندازی گفتمان با موضوع ده سال مطبوعات در افغانستان را بر عهده داشتند.
روزنامۀ هشت صبح، نشر اعلان و گزارش ها از هفته حقوق بشر را عهده دار بود.
سازمان ملل نیز پذیرایی میهمانان این هفته را پذیرا شدند.
موسسه جامعه باز، با در نظرداشت رسالت فرهنگی و انسانی خود، این هفته را با کمترین هزینه مالی، برگزار کردند.
بنا بر آمار بدست آمده، طی هفته حقوق بشر، رسانه ها و آزادی بیان، حدود یک هزار و پانصد نفر از نمایشگاه عکس، بازدید نمودند. هفتصد و چهل و سه نفر، در برنامه های مختلف هفته، ثبت نام کرده اند.400 کتاب با موضوع رسانه ها، طی این هفته به اشتراک کننده گان برنامه، توزیع شد.
و قرار است تا مجموعه اشعار حقوق بشری که در برنامه شب شعر، خوانده شد به زودی از سوی موسسه جامعه باز به چاپ برسند.

پنج شنبه، پانزدهم دسمبر

در دوره چهار روزۀ آموزش عکاسی خبری، اشتراک کننده گان با اساسات عکاسی خبری آشنا شدند. اختتامیه هفته حقوق بشر رسانه ها و آزادی بیان نیز همراه بود با گزارشی از برنامه های هفته، نشر گزارشی از تلوزیون طلوع که در خصوص رسانه ها و آزادی بیان ساخته شده بود و همچنان آهنگی از آقای جعفری، خواننده و موسیقی دان که در خصوص حقوق بشر، خواندند.

Thursday, December 15, 2011

چهارشنبه، چهاردهم دسمبر

در کارگاه آموزش عکاسی، اشتراک کننده گان با اصول و فنون عکاسی و نقش این اصول در تهیه عکس های خوب، آشنا شدند.
همچنین در برنامه گفتمانی که از سوی بنیاد آرمان شهر با موضوع ده سال مطبوعات در افغانستان، برگزار شده بود، آقای شاه حسین مرتضوی از روزنامه هشت صبح در خصوص نقش رسانه ها در ترویج ارزش های حقوق بشری صحبت کرد. آقای روحانی به پیوند میان حقوق بشر و قربانیان، پرداخت .
آقای توحیدی، دیده بان رسانه ها، در خصوص ده سال مطبوعات در افغانستان و آزادی بیان، صحبت کرد. خانم صبرینا ثاقب پیرامون جایگاه زنان در رسانه ها، آقای ملک شفیعی در خصوص سینما و حقوق بشر – سینما و آزادی بیان صحبت کردند. همچنین داکتر عالمه، در پایان برنامه،  یافته هایشان از اجلاس بن دوم را با اشتراک کننده گان برنامه، سهیم ساختند.
این برنامه با پرسش هایی از سوی بنیاد آرمان شهر از سخنرانان همراه بود.

روز سه شنبه، سیزدهم دسمبر

در کارگاه آموزشی عکاسی خبری، اشتراک کننده گان با موضوع طرز نگاه در عکاسی و با برخی از ویژه گی های عکس خوب،آشنا شدند.
همچنین در این روز، فیلمی با نام هماهنگ کننده که نگاهی داشت به زندگی اجمل نقشبندی، خبرنگار و مترجم افغان که در سال 2007 از سوی طالبان در ولایت هلمند، سربریده شد.
این فیلم توسط رایان اولدز، مستند ساز آمریکایی ساخته شد و در هفته حقوق بشر- رسانه ها و آزادی بیان، برای اولین بار در افغانستان، نمایش عمومی داده شد.
خانواده شهید اجمل نقشبندی؛ نیز در این برنامه حضور داشتند.
پس از پخش فیلم، آقای حسن حسنی، فیلم ساز افغان در ارتباط با نقش فیلم در پرورش ارزش های حقوق بشری، صحبت کردند و اشتراک کننده گان به ابراز نظریاتشان در خصوص فیلم پرداختند.

Monday, December 12, 2011

دوشنبه دوازدهم دسمبر/ هفته حقوق بشر-رسانه ها و آزادی بیان


در این روز بیست تن از دانشجویان و کارمندان رسانه های گوناگون در برنامه عکاسی خبری که از سوی موسسه جامعه باز، برگزار شده بود، اشتراک کردند
همچنین در شب شعری که کارهماهنگی آن را کاشانه نویسندگان افغانستان، بر عهده داشت، بیش از 150 نفر از از شاعران و نویسندگان از نهادهای ادبی گوناگون اشتراک کرده بودند.در ابتدا، خانم مبتکر، برگزار کننده هفته حقوق بشر-رسانه ها و آزادی بیان، از حضور میهمانان، قدردانی کرد و آنان را به تماشای ویدیوئی کوتاه در خصوص کارهای رسانه ای، دعوت کرد.
پس از آن آقای مجیب مهرداد شاعر- نویسنده و استاد دانشگاه، در خصوص جایگاه ادبیات در حقوق بشر، سخنرانی کرد و پس از آن، آقای یاسین نگاه، مسئول کاشانه نویسندگان در پیوند با ادبیات و حقوق بشر، صحبت کردند.
در این مراسم بیش از بیست تن از شاعران، اشعار خود را که با درون مایه های حقوق بشری، سروده بودند، خواندند و پس از ختم برنامه از نمایشگاه عکس، بازدید کردند.

Sunday, December 11, 2011

آموزش عکاسی خبری

 دوره آموزشی کوتاه مدت، عکاسی خبری که بخشی از برنامه هفته حقوق بشر- رسانه ها وآزدی بیان است، از روز دوشنبه، دوازدهم دسمبر، ساعت 10 الی 12 قبل از ظهر، در مکان انستیتوت فرانسه، آغاز خواهد شد.
حضور علاقه مندان، آزاد است و محدودیتی در تعداد  اشتراک کننده گان، وجود ندارد.

روز یکشنبه، یازدهم دسامبر2011


یک کارگاه آموزش روزنامه نگاری و وبلاگ نویسی حقوق بشر، از سوی سازمان جامعه باز در انستیتوت فرانسه با حضور 30 خانم از دانشگاه کابل و رسانه های مختلف، افتتاح شد و قرار است تا آخر هفته، اشتراک کننده گان موضوعاتی در خصوص ، روزنامه نگاری- وبلاگ نویسی و حقوق بشر، بیاموزند.
همچنین تئاتری از گروه پاپیروس با بازی خانم طاهره هاشمی دانشجوی تئاتر دانشگاه کابل به اجراء، درآمد. این تئاتر چهل و پنج دقیقه ای، با موضوع آزادی بیان در افغانستان، طرح ریزی شده بود. پس از پایان تئاتر، بحثی آزاد میان تماشاچیان و گروه تئاتر، صورت گرفت. در این نمایش، 143 نفر، اشتراک کرده بودند.

هفته حقوق بشر- رسانه ها و آزادی بیان- روز شنبه، دهم دسمبر2011


روز شنبه دهم دسمبر، مصادف با روز جهانی حقوق بشر، هفته حقوق بشر – رسانه ها و آزادی بیان، از سوی موسسه جامعه باز، سفارت فرانسه و انستیتوت فرانسه در افغانستان به همکاری اداره همکاری های انکشافی سوئیس، کاشانه نویسنده گان، دفتر سازمان ملل، روزنامه هشت صبح، بنیاد آرمان شهر و سازمان بین المللی حمایت از رسانه ها، افتتاح شد.
در این مراسم آقای اولاویه هانوره به نماینده گی از سفارت فرانسه، از حضور میهمانان، ابراز خشنودی کرد و گفت، سفارت و انستیتوت فرانسه، خوشحال هستند که میزبان، برنامه هفته حقوق بشر – رسانه ها و آزادی بیان هستند.
پس از صحبت های آقای هانوره، ویدئویی کوتاه از فعالیت های رسانه ای که کار خبرنگاران را در شرایط دشوار، نشان می داد به نمایش گذاشته شد و پس از آن خانم زهرا مبتکر، رئیسس سازمان جامعه باز در پیوند با هفته حقوق بشر، صحبت کرد.
خانم زهرا مبتکر، گفت: سازمان جامعه باز هر سال، اقدام به برگزاری هفته حقوق بشر با موضوعات گوناگون، می کند و امسال بنا به دو دلیل، تصمیم گرفته اند تا با موضوع رسانه ها و آزادی بیان، این هفته را برگزار کنند. اولین دلیل این است که هر سال در بزرگداشت از روز جهانی حقوق بشر، برنامه های مختلفی در سرتاسر افغانستان، برگزار می شود؛ اما رسانه ها و خبرنگاران به بخشی از قربانیان حقوق بشر پیوسته اند؛ اما به این مساله پرداخته نشده است.
و دلیل دیگر این است که نقش رسانه ها در پوشش خبری رویدادهای حقوق بشری، به نقشی کمرنگ مبدل شده است و ما تصمیم گرفتیم تا با وارد کردن  و درگیر ساختن خبرنگاران با روز جهانی حقوق بشر، گام هایی در به پوشش خبری مسائل حقوق بشری برداریم.
خانم مبتکر، اولین رسانه آنلاین حقوق بشری را افتتاح و بخش های مختلف این رسانه را معرفی کردندکه خانم مبتکر نشان دادند که ویب سایت، شامل بخش هایی ویژۀ، گزارش های مولتی مدیا، آرشیف عکس و صدا و هم چنین قسمت هایی مختص به زنان- کودکان- قربانیان جنگ- مهاجران و... است و همچنین لینک بسیاری از نهادها و رسانه های حقوق بشری داخلی و خارجی، در این رسانه، گنجانده شده است که تمامی خبرنگاران و علاقه مندان می توانند با ارائه اسناد موثق و رعایت قانون رسانه هاو احترام به ارزش هایی چون آزادی بیان، گزارش ها و اسناد حقوق بشری را به این ویب سایت، ارسال نمایند.
همچنین خانم مبتکر، از دوره آموزشی روزنامه نگاری ویژه بانوان و عکاسی خبری به مدت یک هفته در همزمانی با هفته حقوق بشر – رسانه ها و آزادی بیان، درانستیتوت فرانسه، خبر دادند.
پس از صحبت های خانم مبتکر، آقای صدیق الله توحیدی، دیده بان رسانه ها در افغانستان، پیرامون وضعیت آزادی بیان، به ایراد سخنرانی، پرداختند. آقای توحیدی با اشاره به خبرنگاران قربانی در طی ده سال اخیر، گفتند: در بسیاری موارد، منصوبین حکومتی، عامل تهدید و فشار بر رسانه ها هستند.
آقای توحیدی، چالش های امنتیتی، حقوقی، مالی و عدم درک لازم از کار رسانه ای را از عواملی یاد کرد که به عنوان اساسی ترین مشکلات، در راه آزادی بیان، قلمداد می شوند.
آقای فهیم دشتی، مدیر مسئول هفته نامه کابل نیز، در رابطه با نقش رسانه ها در ترویج ارزش های حقوق بشری صحبت کردند، با باور آقای دشتی، کارهای حقوق بشری رسانه ها، بیشتر جنبه پروژه ای دارد و در غیر آن، رسانه ها علاقه مندی به پوشش رویدادهای حقوق بشری ندارند؛ زیرا دست اندرکاران رسانه ها و خبرنگاران، خود باور به حقوق بشر، ندارند و تنها زمانی می توان، انتظار پرداختن به موضوعات حقوق بشری توسط رسانه ها را داشت که باورسازی در کارکنان رسانه ها، به وجود بیاید.
آقای نجیب شریفی نیز در ارتباط با سازمان بین المللی حمایت از رسانه ها، صحبت کرد و یادآور شدند که در برنامه  هفته حقوق بشر- رسانه ها و آزادی بیان، این سازمان، دو اسلاید تصویری در خصوص خبرنگاران قربانی و همچنین یک فیلم در ارتباط با زندگی اجمل نقش بندی، مترجم و خبرنگار کشته شده افغان را به نمایش خواهند گذاشت.
پس از پایان صحبت ها، اولین نمایشگاه عکس ویژه کارهای رسانه ای، افتتاح شد.

Monday, December 5, 2011

هفته حقوق بشر- رسانه ها و آزادی بیان

موسسه جامعه باز، افتخار دارد که از تاریخ 10 الی 15 دسمبر، برگزار کننده، هفته حقوق بشر- رسانه ها و آزادی بیان باشد. این هفته شامل برگزاری برنامه های مختلف فرهنگی - هنری، مانند: گفتمان در حوزه مطبوعات در افغانستان، نمایشگاه عکس ویژه کارهای رسانه ای، نمایش تئاتر - فیلم و شب شعر،است.
حضور دست اندرکاران رسانه ها، دانشجویان خبرنگاری،  اهل فرهنگ و هنر ، برنامه را پربار خواهد کرد.
علاقه مندان می توانند برای شرکت در برنامه های هفته، کارت دعوت را کپی و همراه داشته باشند.
حضور عموم در برنامه، آزاد است.
مکان: انستیتوت فرانسه در افغانستان
 
افزودن عنوان


Tuesday, November 8, 2011

وبلاگ نویسی حقوق بشری و مولتی مدیا- زهرا مبتکر

موسسه جامعه باز در نظر دارد که اولین دوره آموزشی وبلاگ نویسی، حقوق بشر و رهبری را به زودی، برگزار نماید.

در این دوره آموزشی، بیست خانم خبرنگار و یا علاقه مند به رشته خبرنگاری با گرایش موضوعات حقوق بشری، قادر به یادگیری  وبلاگ نویسی، عکاسی خبری، ادیت صدا و عکس، فن نویسنده گی و آشنایی با حقوق سیاسی خواهند شد.
هدف از برگزاری این کارگاه آموزشی، توانمند سازی بانوان با استفاده از ابزار های رسانه ای است تا با استفاده از این ابزارها، بتوانند به خبررسانی موضوعات حقوق بشری مرتبط با زنان، بپردازند. شناسایی مشکلات مرتبط با زنان و نشر این مشکلات، تا حدودی قادر خواهد بود که با ریشه یابی مشکلات به یافتن راه حل هایی برای از میان بردن آن ها و بهبود وضعیت زنان، منتهی شود.
نظر به دوران جنگ هاي داخلي و سال هاي حكم روايي طالبان در افغانستان، وضعيت حقوق بشری زنان، در سايه حمايت هاي سازمان هاي خارجي و داخلي، تغييرات قابل توجهي كرده است. شكل گيري نهادهاي مدافع حقوق زنان، يكي از اين تغييرات است.
از سال 2001  به بعد، نهادهاي مختلف حقوقي داخلي و خارجي در افغانستان شروع به كار كردند و بر اساس تلاش اين نهادها تا حد زيادي وضعيت حقوق بشری زنان، در افغانستان، تغيير كرد؛ اما با وجود همه كارهايي كه در راستاي دفاع از حقوق  زنان و ظرفيت سازي براي آنان، در عرصه هاي گوناگون، صورت مي گيرد تا هنوز هم  زنان، اصلي ترين قربانيان نقض حقوق بشري و خشونت هاي گوناگون در افغانستان هستند.
عدم اجراي قوانين، عدم تساوي جنسيتي، ديدگاه ها و برخوردهاي سنتي، تقابل ارزش هاي مدرن و سنتي در جامعه، نا امني ها و فرهنگ قومي قبيله اي، از مهم ترين مواردي هستند كه با زير شاخه هاي متعدد، منجر به نقض حقوق بشری زنان، به شكل گسترده در پايتخت و مخصوصاً ولايات، مي شوند.
سالانه موارد متعددي از خشونت علیه زنان، از طريق رسانه ها و نهادهاي حقوقي، ثبت مي شود؛ اما ناديده نبايد انگاشت كه موارد درج شده از خشونت، آمار قطعي و كلي نيست؛  زيرا بسياري از خشونت هاي صورت گرفته تا هنوز به دليل فقدان امنيتي و آگاهي هاي حقوقي و در مواردي هم به دليل مسائل فرهنگي و سنتي، هيچ گاه گزارش داده نشده اند.
آموزش وبلاگ نویسی به منظور ترویج ارج گذاری به حقوق زنان ، یکی از راه هایی است که در کوتاه مدت می تواند، تاثیر قابل توجهی را بر بازتاب و انعکاس رویدادهای حقوق بشری زنان، داشته باشد..
وبلاگ نويسي حقوقي برای زنان، يكي از كارهايي است كه توسط آن زنان، مي توانند، رويدادهاي حقوقي مرتبط با جوامع شان را پوشش دهند. مهم ترين تاثير اين نوع نگارش، انگيزه دادن به زنان، در دفاع از حقوق شان و به شكل گسترده تر، وادار ساختن مسئولين كشور جهت فراهم آوري شرايط مطلوب تر براي رعايت و احترام به مسائل حقوق بشری پیرامون زنان، در كشور است.
بدين لحاظ ما از طريق راه اندازي وبلاك نويسي حقوق بشري، بر آن شده ايم تا خانم های باسواد را تشويق به شناخت ارزش هاي حقوق بشري و ترویج این ارزش ها، در جامعه کنیم.
 علاقه مندان برای دریافت اطلاعات بیشتر، می توانند با آدرس های زیر تماس بگیرند:
opensociety.af@gmail.com
شماره های تماس: 0702107290- 0779522350-0795362003

Sunday, June 26, 2011

تا الفبا

تا الفبا، نگاهی دارد به تلاش های دختری برای جایگزینی متود درسی جدید با درس های کهنه، دختری که بعد از سال ها دوری، پس از آمدن به روستا، با دیدن ناپدری اش که به بچه های ده، درس می دهد، تصمیم می گیرد تا به بچه ها، به گونه ای دیگر، درس دهد.
ناپدری مردی است ظنین به دختر و همیشه در ترس از دست دادن است بعضی وقت ها این از دست دادن ها خلاصه می شود به زمین هایی که از شوهر اول همسرش که همان پدر واقعی دختر است به جامانده؛ گاهی وقت ها می شود ترس از دست دادن آبرو آخر او به  او که تنها ملای و معلم ده است و بعضی وقت ها می ترسد به خاطر از دست دادن موقعیت اش،  او عقده به دل می گیرد و به بهانه های گوناگون، سعی می کند، مانع از این کار دختر شود؛ اما دختر به تلاش خود ادامه می دهد و وقتی نمی تواند هیچ مکانی برای برگزاری مکتب بیابد، بر بلندای تپه ای می رود و در آن جا مکتبی را بر پا می کند.
روایت داستان، بسیار ساده است؛ اما همین روایت ساده بیان کننده موضوع بسیار مهمی در بطن جامعه افغانیست موضوعی به نام تغییر؛ تغییری که باید در تمام تار و پود جامعه رسوخ کند و فضا را به سوی بهتر شدن و امروزی شدن سوق دهد. چیزی که برای جامعه جنگ زده ای چون افغانستان، به شدت احساس می شود.
تغییری که نسل کودک، زودتر از دیگر اعضای جامعه آن را می پذیرند و به آن خو می گیرند. این تغییر می طلبد تا آغاز آن بر آموزش و پرورش، استوار شود و این فیلم در صدد بیان این مساله است.
تا الفبا، فیلمی کوتاه است که مراحل ثبت آن در منطقه بند امیر ولایت بامیان، صورت گرفته است. این فیلم نیز در همکاری های مشترک میان موسسه جامعه باز و ستینا ساخته شده است.
نام فیلم: تا الفبا
موضوع: داستانی
مدت زمان: 12 دقیقه
کارگردان: بصیر سیرت
تهیه کننده: موسسه جامعه باز


   

Saturday, April 2, 2011

Behind the scene of the Caricaturist






شب هایی از جنس دیگر!
واکنش به جنگ و اعتراض به سیاست های جنگی، چیزی است که آسیب دیده گان جنگ را بر این می سازد تا از راه های گوناگون به تبارز احساسات و دیدگاه های خود در این خصوص، بپردازند، دیدگاه هایی که غالبا از مجرای هنری، فرصت بیشتری برای تبارز می یابند. فیلم شب های کاریکاتوریست نیز به نوعی بیان گر دیدگاه ضد جنگ در جامعه ایست که سالهاست در جنگ به سر می برد. فیلم ساز در این فیلم، کوشیده تا چهره کریه جنگ را به تصویر بکشد.
شب های کاریکاتوریست، روایت مردی کاریکاتوریست را به تصویر می کشد که در طول روز دور تا دور شهر می گردد و سرانجام در تاریکی شب به مکان های به خصوصی می رود و بر روی دیوار های شهر، تصاویری ضد جنگ را نقش بر دیوار می بندد و هر از گاهی به همان مکان هایی که کاریکاتور، کشیده، می رود تا ببیند مردم چه واکنشی در برابر تصاویر ضد جنگ، نشان می دهند.
در واقع در این فیلم، کاریکاتورها، نمادی از اعتراض به ناملایمات جامعه هستند که با جنگ، گره تنگاتنگی خورده، است، ناملایماتی که در تار و پود جامعه نفوذ کرده، از کشتار انسان های بیگناه گرفته تا ارزش هایی چون حقوق بشر، آزادی بیان، وضعیت آموزش، باورهای جمعی- اعتقادی و در مجموع همه چیز را آماج خود قرار داده است.
به دنبال رسم تصاویر ضد جنگ در گوشه و کنار شهر، عکاسی ترغیب می شود تا بفهمد کاریکاتورها کار چه کسی است؟ اما هیچ نام و نشانی در دست نیست. عکاس به دنبال یافتن کاریکاتوریست، به شهر گردی می پردازد و سرانجام، بارها و بارها به چهره ای مشترک، گاه در کنار کاریکاتورها و گاه در گوشه هایی از شهر، بر می خورد و در نهایت عکاس خودخواسته قدم در جای پای کاریکاتوریست می گذارد.
درد مشترک، دردی که از جنگ ناشی می شود با تبعاتی بسیار سنگین، وجهه مشترک احساسی، میان دو فرد جامعه است، کاریکاتوریست و عکاس هر دو به گونه ای صدای نسلی معترض می شوند به جنگ، نسلی که میراث دار ویرانی ها، جمودیت های فرهنگی –اجتماعی و ایستایی در لجنزار جنگ است.
شب های کاریکاتوریست، فیلمی است کوتاه که در بخش فرهنگ و هنر موسسه جامعه باز و به کارگردانی بصیر سیرت در نواحی کابل قدیم، تهیه شده است. این فیلم در راستای حمایت ستینا گروپ از کارهای فیلم سازی قشر جوان افغانی، ساخته شد و قرار است تا از طریق شبکه های داخلی به نمایش گذاشته شود.

Saturday, March 19, 2011

کمپاین صلح در افغانستان/ گزارش از فاطمه حسینی

رسیدن به صلح و داشتن جامعه ای آرام و عاری از هر گونه خشونت، خواست هر شهروند افغانستان است، شهروندانی که سال هاست زندگی شان قربانی سیاست های جنگی قدرت های جهانی و منطقه ای شده است. شهروندانی که با ورود جامعه جهانی به افغانستان و مبارزه با طالبان، امیدوار بودند که جنگ به پایان می رسد؛ اما ده سال حضور جامعه جهانی در افغانستان و خاتمه نیافتن جنگ، نه تنها این رویای پوشالی را در هم ریخت؛ بلکه مردم افغانستان دریافتند که باید هر لحظه در انتظار قتل و کشتار هم وطنان خود  در جنگ قدرت هایی باشند که تمامی ندارد.
سه سال قبل گروهی از جوانان خسته از جنگ، به نام گروه رضا کاران صلح در افغانستان، شکل گرفتند، گروهی که بدون وابستگی به حرکت، تنظیم و سازمان سیاسی خاصی با انجام کارهای فرهنگی هنری به ترویج فرهنگ صلح در جامعه افغانستان، پرداختند.
گروه بسیار کوچک رضا کاران صلح که تقریبا متشکل از تمامی اقوام افغانستان هستند، به پیشواز از سال جدید خورشیدی و با اعتراض به جنگ های افغانستان و سیاست های جنگی قدرت های جهانی، منطقه ای، دولت افغانستان و طالبان که منجر به کشته شدن هزاران شهروند عادی افغانستان شده است، در یک راه پیمایی کاملا مسالمت آمیز و توأم با سکوت، با حمل شعارهایی چون، مردم افغانستان به جنگ، نه می گویند و ما امروز برای فردایی صلح آمیز می ایستیم.، انزجار خود از هدف قرار دادن شهروندان افغانستانی را در حملات تمامی طرف های جنگ، محکوم کردند و از تمامی طرف های درگیر جنگ در افغانستان خواستند تا به جنگ در این کشور، پایان دهند.
در این راه پیمایی که قرار بود از شفاخانه ایمرجنسی تا دفتر سازمان ملل صورت بگیرد، اشتراک کننده گان به دلیل موانع امنیتی نتوانستند تا دفتر سازمان ملل برسند و بر این اساس در چارراهی منتهی به دفتر سازمان ملل، قطع نامه گروه رضا کاران صلح را به گوش رسانه های ملی و بین المللی رساندند.
کمپاین صلح، کمپاین سه روزه ای است که کار هماهنگی و سازمان دهی آن را زهرا سادات مبتکر و بصیر سیرت، دو خبرنگار و شهروند افغان، بر عهده دارند.  قرار است در روز دوم کمپاین، در یکی از مراکز تحصیلی کابل به استقبال از سال نو، نهال صلح کاشته شود و در روز سوم آن، به یاد قربانیان جنگ در سراسر جهان، شمع روشن شود.  در این مراسم در حدود سی نفر از شهروندان عادی کشورهای خارجی نیز اشتراک می کنند.
 متن کامل قطع نامه رضاکاران صلح را به زبان دری و انگلیسی می توانید در زیر این نوشته مطالعه کنید.

به نام خداوند جان و خرد
     قطع نامه گروه رضا کاران صلح
    گروه رضا کاران صلح با درک درست و روشن از مسئولیت های انسانی و مدنی خویش را با در نظرداشت این مساله که صلح یک ضرورت حیاتی است، از چند سال بدین سو در حد توان خویش تلاش نموده اند، تا نهال های صلح و دوستی را در هر گوشه و کنار این کشور بنشانند و از شهروندان علاقه مند به صلح نیز دعوت نمودیم تا در این امر مهم سهم بگیرند تا در آینده شاهد کشوری، آباد، مرفه، صلح آمیز و مترقی باشیم.
گروه رضا کاران صلح تلاش، صبوری و شکیبایی مردم شریف افغانستان را برای  رسیدن به صلح دایمی قدردانی می نماید.
رضا کاران صلح  به پیشواز از سال 1390 خورشیدی با هدف این که سال پیش رو سالی بدون جنگ و بحران باشد، کمپاین سه روزه صلح را در کابل برگزار نموده است.
رضا کاران صلح در پایان این کمپاین قطع نامه ای را نیز صادر نموده است که متن کامل آن را در زیر می خوانید
  • گروه رضاکاران صلح از تمامی طرف های درگیر جنگ می خواهند تا از خانه های مردم پس از این به عنوان سنگر استفاده ننمایند.
  •  هر گونه تلاشی که در راستای صلح  صورت می گیرد، نباید دست آوردهای نظام و ارزش های قانونی را زیر سوال قرار داده و سبب ایجاد بحران جدید در کشور گردد.
  • دامن زدن به مسائل قومی، منطقوی، زبانی، سمتی، تنظیمی، مذهبی، سیاسی می تواند زمینه ساز جنگ و بحران در کشور گردد. از تمام نهادهای مسئول ملی و بین المللی می خواهیم تا جهت آوردن صلح دائمی در کشور به منافع ملی بیندیشند.
  • ما از جامعه بین المللی  می خواهیم تا افغانستان دوباره به میدان کشمکش ها و رقابت های منطقوی مبدل نگردیده وتا رسیدن به صلح دائمی افغانستان را تنها نگذارند.
  • تقاضای ما از نیروهای بین المللی حافظ امنیت و مخصوصا نظامیان آمریکایی این است که در حملات خود شهروندان افغانستان را قربانی ننمایند.
  • ملت افغانستان می خواهند بدانند که چرا پس از ده سال حضور جامعه جهانی و مبارزه با تروریزم، هنوز شهروندان افغانستان قربانی حملات تروریستی و سیاست های جنگی قوای خارجی می شوند؟
  • ما از جامعه جهانی خواستار این هستیم که به جای تاکید بر مسائل نظامی شدیداً به وضعیت اقتصادی و فرهنگی افغانستان توجه نمایند.
  • ما از مسئولین و دست اندرکاران رسانه ها( دیداری ، شنیداری و نوشتاری) تقاضا می نماییم تا برای تبلیغ صلح و محو و خشونت تلاش نمایند و تبلیغ فرهنگ صلح دوستی را جزئی برنامه های خویش بسازند.
  • بیکاری یکی از بیماری های خطرناک در هر کشور می تواند باشد. برخی اعظم از مخالفین مسلح دولت از سر بیکاری دست به اسلحه بردند. پس فراهم سازی زمینه های اشتغال زایی می تواند یکی از راه های رسیدن به صلح دائمی باشد. حکومت و همکاران بین المللی مکلفیت دارد تا برنامه هایی را جهت اشتغال زایی روی دست گیرد .

Sunday, January 30, 2011

گزارش كامل از برنامه هفته حقوق بشر- زهرا مبتکر

انتظار ها بر اين بود تا پس از آمدن جامعه جهاني در افغانستان، وضعيت در عرصه هاي گوناگون؛ مخصوصاً در عرصه حقوق بشر، نسبتاً بهبود يابد. گذشت ده سال از حضور جامعه جهاني در افغانستان و فعاليت ها ي گوناگون در  عرصه حقوق بشر، اين پيش بيني را درست برآورده ساخت و تا حدود زيادي در وضعيت حقوق بشر؛ مخصوصاً زنان، تغييرات شگرف و فاحشي به وجود آمد؛ اما در اين مدت تمامي فعاليت هاي صورت گرفته در راستاي اعاده و تأمين حقوق بشر در افغانستان در قالب هاي حقوقي، اقتصادي و تعليمي، صورت گرفته است.
موسسه جامعه باز يكي از موسساتي است كه بر اساس آگاهي و علم به تاثير پذيري از مجراي هنري و فرهنگي، بر اين شد تا فعاليت هاي حقوق بشري خود را با راه اندازي برنامه هاي هنري  در افغانستان، عملي نمايد؛ زيرا ما بر اين عقيده ايم كه زماني دريافت و برقراري رابطه با مفاهيم ممكن خواهد بود كه در ابتدا به درك مفاهيم و تاثير گذاري آن ها اقدام شود و طبيعتا يك مفهوم، زماني كه از قالب هنر به جامعه عرضه شود، ماندگارترين تاثيرات را به دنبال خواهد داشت.
در سال 2010،  موسسه جامعه باز، تلاش كرد تا با اين ديدگاه، به مناسبت روز جهاني حقوق بشر و روز ملي قربانيان در افغانستان، برنامه اي يك هفته اي را طرح ريزي كند كه از طريق آن بتواند، طيف هاي مختلف مردمي را تحت پوشش قرار دهد.
موسسه جامعه باز، اين برنامه را راه اندازي كرد و در همكاري با شماري از ارگان هاي بين المللي آن را عملي ساخت.
در برنامه يك هفته اي حقوق بشر ما چند برنامه اصلي و چند برنامه حاشيه اي را تحت پوشش، قرار داديم.
اصلي ترين بخش از برنامه، در نظر گرفتن يك نمايشگاه عكس از وضعيت حقوق بشر در افغانستان بود،  اين برنامه با هدف ارائه اسناد موثق، از وضعيت حقوق بشر در بخش هاي مختلف آن، در افغانستان، طراحي شده بود. وضعيت كودكان، زنان، قربانيان جنگ و وضعيت عمومي جامعه، بخش هايي بود كه سعي كرديم تا از خلال آن، تصاوير روشن تري از آنان را به طيف هاي مختلف مردم و ارگان هايي كه در راستاي بهبود وضعيت حقوق بشري در افغانستان همكاري مي كنند، ارائه دهيم. در طول هفته، بيش از صدها تن از مردم افغانستان و اتباع خارجي از نمايشگاه حقوق بشر، بازديد كردند.

راه اندازي گفتماني با درون مايه حقوق بشر تحت عنوان بازخواني حافظه جمعي ما، به همكاري بنياد آرمان شهر، در افغانستان و صحبت و بحث جوانان، مسئولين و دانشجويان، در اين ارتباط، برنامه ديگري در حوزه روشنفكري بود كه در قالب آن ما تلاش كرديم، دفاع از حقوق بشر و ارزش دهي به اين مساله مهم را به حوزه وسيع تري در ميان جوانان و مسئولين بكشانيم. در اين گفتمان، آقايان كاظم يزداني يكي از تاريخ نويسان افغان، آقاي شيواي شرق صاحب نظر و كانديد انتخابات پارلماني دور دوم، آقاي اسد بودا استاد دانشگاه حضور داشتند. ميهمانان، پيرامون تاريخ افغانستان و اين كه چرا برخي وقايع حقوق بشري به دست فراموشي سپرده مي شوند، صحبت كردند.  بحث، با اشتراك در حدود يك صد تن از جوانان و مسئولين، استقبال شد.

يكي از برنامه هاي ديگري كه در هفته حقوق بشر تنظيم شد، اجراي تئاتري روايت گونه به نام بي نهايت ناتمام، از زندگي نه قرباني جنايات جنگي در افغانستان، از دوره هاي مختلف سياسي بود. اين تئاتر با تحقيق و تفحص پيرامون داستان هاي واقعي از زندگي قربانيان، تدوين شده بود و كار كارگرداني آن را آقاي يلمر جورج جوفري اچ هورن، به عهده داشت. بيش از صدها تن از خانواده هاي قربانيان جنگ، در روز نمايش تئاتر، اشتراك كردند و پس از اجراي تئاتر، قربانيان جنگ، پيرامون تجربه هاي خود در بحثي عمومي، اشتراك كردند. با در نظرداشت اين برنامه، موسسه جامعه باز خواستار شريك ساختن عده كثيري از مردم و قربانيان جنگ در هفته حقوق بشر بود تا از طريق بازگويي قصه ها از زبان خود قربانيان، نشان دهيم كه جنگ، چگونه وضعيت حقوق بشر در افغانستان را آماج حملات خود قرار داده است و از سوي ديگر موسسه جامعه باز با اين كار در صدد شد تا به موسسات و نهادهاي مدافع حقوق بشر، يادآوري كند كه نبايد حقوق پايمال شده قربانيان جنگ به دست قراموشي سپرده شود.
موسسه جامعه باز با هدف دعوت و سهيم ساختن اقشار مختلف جامعه در فعاليت هاي حقوق بشري بر آن شد تا با پخش فيلم هايي با موضوعات حقوق بشري به نام كوچه پرندگان خانه من است؛ كاري از بصير سيرت و مرستون كاري از بتول مرادي، در اين هفته و نقد و بررسي محتوايي آن ها، فيلم سازان و صاحبان رسانه ها را متوجه انعكاس دادن وضعيت حقوق بشري نمايد، تا از اين طريق بتوان اسناد معتبرتر و موثق تري از وضعيت حقوق بشر در افغانستان را ثبت و به مردم و مسئولين عرضه كرد.
گذشته از برنامه هايي كه موسسه جامعه باز مستقيماً طراحي و راه اندازي نموده بود، مسئولين موسسه با اشتراك در دو برنامه جانبي بزرگداشت از قربانيان جنگي در پوليگون پلچرخي و اجتماع قربانيان جنگ كه از سوي گروه هماهنگي عدالت انتقالي در افغانستان، شكل گرفته بود، حمايت خود را از فعاليت هاي حقوق بشري در افغانستان اعلان كرد.
برنامه هفته حقوق بشر و قربانيان جنگ از سوي موسسه جامعه باز با حمايت سازمان ملل، مركز فرهنگي سفارت فرانسه در افغانستان، گروه بين الملي عدالت انتقالي و موسسه دموكراسي و حقوق بشرراه اندازي شد و قرار است به زودي از تاريخ 11 فبروري، بخش نمايشگاه حقوق بشر با همكاري موسسه جامعه باز، گروه بين المللي عدالت انتقالي و موسسه دموكراسي و حقوق بشر در بروكسل راه اندازي شود.