تا الفبا، نگاهی دارد به تلاش های دختری برای جایگزینی متود درسی جدید با درس های کهنه، دختری که بعد از سال ها دوری، پس از آمدن به روستا، با دیدن ناپدری اش که به بچه های ده، درس می دهد، تصمیم می گیرد تا به بچه ها، به گونه ای دیگر، درس دهد.
ناپدری مردی است ظنین به دختر و همیشه در ترس از دست دادن است بعضی وقت ها این از دست دادن ها خلاصه می شود به زمین هایی که از شوهر اول همسرش که همان پدر واقعی دختر است به جامانده؛ گاهی وقت ها می شود ترس از دست دادن آبرو آخر او به او که تنها ملای و معلم ده است و بعضی وقت ها می ترسد به خاطر از دست دادن موقعیت اش، او عقده به دل می گیرد و به بهانه های گوناگون، سعی می کند، مانع از این کار دختر شود؛ اما دختر به تلاش خود ادامه می دهد و وقتی نمی تواند هیچ مکانی برای برگزاری مکتب بیابد، بر بلندای تپه ای می رود و در آن جا مکتبی را بر پا می کند.
روایت داستان، بسیار ساده است؛ اما همین روایت ساده بیان کننده موضوع بسیار مهمی در بطن جامعه افغانیست موضوعی به نام تغییر؛ تغییری که باید در تمام تار و پود جامعه رسوخ کند و فضا را به سوی بهتر شدن و امروزی شدن سوق دهد. چیزی که برای جامعه جنگ زده ای چون افغانستان، به شدت احساس می شود.
تغییری که نسل کودک، زودتر از دیگر اعضای جامعه آن را می پذیرند و به آن خو می گیرند. این تغییر می طلبد تا آغاز آن بر آموزش و پرورش، استوار شود و این فیلم در صدد بیان این مساله است.
تا الفبا، فیلمی کوتاه است که مراحل ثبت آن در منطقه بند امیر ولایت بامیان، صورت گرفته است. این فیلم نیز در همکاری های مشترک میان موسسه جامعه باز و ستینا ساخته شده است.
نام فیلم: تا الفبا
موضوع: داستانی
مدت زمان: 12 دقیقه
کارگردان: بصیر سیرت
تهیه کننده: موسسه جامعه باز
